|
Kees had op de lagere school een leraar die een aantal keer tegen hem heeft gezegd dat hij niet zo snel van begrip was. En door Kees' eerste baas werd dat nog eens bevestigd. En dus is Kees zelf gaan geloven dat dat zo is. Inmiddels is Kees 42 en heeft hij gemerkt dat deze gedachte hem wel eens beperkt in wat hij écht wil. Daarnaast is deze gedachte ook niet bepaald een boost voor z'n zelfvertrouwen.
Dingen vanuit het verleden die je helpen doordat ze je bijvoorbeeld kracht geven en waar je goede herinneringen aan hebt, laat je natuurlijk lekker voor wat ze zijn. Daar heb je wat aan. Waar je minder wat aan hebt, zijn de herinneringen of gedachten zoals die van Kees, die jou negatief beïnvloeden of dwarsbomen. Gedachten die je dagelijks bevestigen dat je dom bent bijvoorbeeld, of niet goed genoeg. Dingen die in de loop der tijd tegen je zijn gezegd en die jij bent gaan geloven. Het mooie is dat je deze gedachten of herinneringen kunt herschrijven naar iets posities. Dat kan heel bevrijdend werken en nieuwe deuren openen. Kleine aanpassingen in hoe je je dingen herinnert of de emotie die daarmee samen gaat, kunnen al voor verandering zorgen. Hoe anders zou het voor je zijn als je meer zelfvertrouwen hebt, meer lol maakt in jouw leven, of weet dat ook jij het waard bent? Loop in gedachten eens langs jouw herinneringen, wat zou jij willen veranderen?
0 Reacties
Ligt het aan jou, of aan die ander? Zoek je de oorzaak buiten jezelf of kijk je ook naar jouw deel in het geheel?
Klagen over anderen kan gerust even opluchten. En dan? Veranderen ga je ze niet, die anderen. Het enige wat je kunt doen, is zelf veranderen. En dan is de kans groot dat de omgeving met je mee verandert. En wat gebeurt er terwijl je dit leest? Is er een stemmetje in jouw hoofd dat zegt 'ja, dat is makkelijk gezegd, zij zijn zo...' of 'ja, doei, zij gaan écht nooit veranderen'. Is dat dan weer jouw overtuiging of inkleuring van het geheel? Wees eens heel eerlijk? En wat kun jij doen? De betekenis van jouw communicatie is de reactie die je krijgt. Dat vond ik in eerste instantie wel even slikken. Want ik had wat ik wilde toch duidelijk verwoord?! Nee dus, de interpretatie was totaal anders dan verwacht en ook niet voorzien. Hoe kon dat nou? Het kiezen van andere woorden, het aanpassen van m'n houding en ook het veranderen van de toonhoogte van mijn stem bleek een wereld van verschil te maken. Door in jouw communicatie aan te sluiten bij degene waar je mee praat, in gedrag en woorden, zorg je dat er iets gaat stromen. Er ontstaat echt contact. Gewoon, omdat je die ruimte hebt gecreëerd. |