 De relaxte ouderskalender: voor een dagelijkse portie opvoedinspiratie! In deze kalender vind je voor iedere dag de komende maand een tip of iets om over na te denken en hopelijk geeft het je wat rust en misschien ook wel bewustwording mee in het opvoeden. Want je bent echt niet de enige die opvoeden af en toe pittig vindt en die tegen dingen aanloopt. We doen allemaal ontzettend ons best als ouders en we hebben het beste met onze kinderen voor en soms kun je daar best wat hulp bij gebruiken. Wil je de hele kalender voor deze maand downloaden? Je vindt het pdf hier. Nog even een terugblik naar de eerste week, herhaling werkt zeggen ze toch? Bij je kinderen én bij jou ;-) Maandag 2 november: tot 5 tellen Of even op je tong bijten, gewoon even wachten en niet meteen reageren, hoe graag je dat ook zou willen. Als ouders hebben we de neiging om meteen te reageren als broertjes en zusjes ruzie maken of als je kind schreeuwt. We willen dat ze lief samen spelen, dat er rustig gepraat wordt en dat ze lief zijn voor elkaar. De realiteit is anders en er wordt nu eenmaal regelmatig ruzie gemaakt. Wanneer je dit lastig vindt, helpt het misschien om te bedenken dat ze hier ook echt van leren. Ze leren op die manier voor zichzelf op te komen, ‘nee’ te zeggen en hun plek in te nemen en vooral ook om te overleggen en er samen uit te komen of ruzies weer bij te leggen. En ja, daar hebben ze soms onze hulp bij nodig. Maar lang niet altijd. Soms kan het heel goed zijn om ze dingen zelf te laten oplossen (zolang geen van beide gevaar loopt uiteraard) of even op je tong te bijten en te kijken hoe het verder gaat. Emoties komen en gaan en soms moet iets er gewoon even uit. Gun je kinderen hun emoties en waar ze er echt niet uit komen of er gevaarlijke situaties ontstaan, kun jij helpen. Tot 5 tellen helpt jou ook om je reactie even voor jezelf te peilen. Wilde je boos reageren of zelf gaan schreeuwen, bedenk dan eens wat je eigenlijk weet over de situatie, wat zorgt ervoor dat jij zo wilt reageren. Je wordt je op die manier bewust van wat je van plan bent te gaan zeggen of doen. Dinsdag 3 november: bij wie kun jij terecht met je opvoedvragen? Je staat niet alleen in je twijfels, veel andere ouders hebben regelmatig vragen over de opvoeding en de kans is groot dat dat gaat over dezelfde dingen als die in jouw hoofd spelen. Het feit alleen al dat andere kinderen 'dat ook hebben' en dat andere ouders het soms ook even niet meer weten, kan heel geruststellend zijn. En daarom is het zo fijn om het er gewoon eens met iemand over te hebben. Herkenning van de dingen waar je tegenaan loopt als ouders, maar ook het feit dat je dus niet alleen staat met je vragen of twijfels. Of je nou naar je moeder, een vriendin, een opvoedcoach of het opvoedspreekuur van de GGD gaat, er is altijd wel íemand die met je mee wil denken of in ieder geval wil luisteren. Woensdag 4 november: choose your battles Heb jij voor jezelf duidelijk welke regels er gelden bij jullie in huis? Want als jij dat duidelijk hebt, en weet wat je belangrijk vindt, kun je dat ook veel geloofwaardiger en duidelijker overbrengen aan je kinderen. Kies waar je je druk om maakt, waar je boos om wordt, om te voorkomen dat je je een politieagent gaat voelen en óveral op in gaat. Als jij duidelijke keuzes maakt, kun je ook duidelijke grenzen aangeven en tegelijk andere (voor jou minder belangrijke dingen) laten voor wat ze zijn. Dan zijn je kinderen vaak veel meer bereid om mee te werken aan de dingen die er voor jou echt toe doen en zullen ze waarschijnlijk minder in discussie gaan, hoef je minder te corrigeren en wordt het gezelliger in huis. Dus, kies waar je je over op wilt winden en waar je het allemaal wat meer kunt laten: ‘choose your battles’. Donderdag 5 november: ga lekker wandelen Heb jij vandaag wat beweging op de planning staan? Gewoon lekker even die benen strekken, aangezien je misschien wel nog meer zit nu je voornamelijk thuis aan het werk bent. Maar ook voor de frisse lucht en vooral ook voor de lucht en ruimte in je hoofd. Ik heb al zo vaak gemerkt dat ik al een minuut of tien naar mijn scherm zat te staren en dat er niets uit mijn handen kwam en dat ik, toen ik naar buiten ging, er binnen vijf minuten alweer nieuwe ideeën en gedachten begonnen te stromen. Een wisseling van omgeving -dus even achter dat scherm vandaan- is sowieso fijn voor je hoofd en een beetje natuur dat daarbij ook nog binnen komt, is nóg veel fijner. Dusss.. waar wandel jij naartoe vandaag? Want het is écht zo: des te lekkerder jij in je vel (en in je hoofd) zit, des te lekkerder loopt het met je kinderen. Vrijdag 6 november: wat zit er achter het gedrag van je kind? Wat bedoel ik daar precies mee? Nou, vooral dat het gedrag iets is wat je ziet en meemaakt, aan de buitenkant. Maar wat veroorzaakt dat gedrag eigenlijk? Wat zit er achter, wat gebeurt er vanbinnen bij je kind dat hij of zij zich zo gedraagt? Als je kind opeens boos wordt of van het ene op het andere moment opeens heel verdrietig is, wat is er dan aan de hand? Je hebt soms wel een idee wat er aan de hand is en vaak ook niet. Dan is de uitdaging aan jou als ouder om er achter te komen wat er speelt. Wat is er gebeurd, waardoor is je kind zo boos. En is dat wel zo ‘opeens’ of was het al een tijdje aan het opbouwen. En er dan gewoon naar vragen, zorgt vaak niet voor een antwoord. Want vaak weet je kind het zelf niet eens of heeft hij het idee dat hij zich moet gaan verantwoorden voor zijn gedrag door de manier waarop je het vraagt. Vragen over hoe het op school was, of met wie ze hebben gespeeld, of er nog iets speciaals is gebeurd vandaag of wat het minst leuke was vandaag, willen nog wel eens meer informatie opleveren. Pas op voor de valkuil om het al in te vullen voor je kind, dat jij al denkt te weten wat er aan de hand is. Soms is er echt iets totaal anders, wat je nooit had kunnen bedenken, en dan is het wel fijn als je kind daarover zijn ei kwijt kan als hij dat wil. Dus met er gewoon zijn en luisteren help je vaak al zoveel. Zaterdag 7 november: benoem wat je ziet gebeuren bij je kind Gevoelens en emoties, praat jij daar makkelijk over? En als je ziet dat je kind verdrietig is, benoem je het dan ook? Soms helpt het alleen al als iemand ziet dat je verdrietig bent. Dat het er mag zijn, dat het ok is. Dus als je verdriet ziet bij je kind is het vaak niet eens nodig om te gaan achterhalen hoe en waar het vandaan komt, maar om eerst je kind te steunen in zijn verdriet. Een simpel ‘jeetje, jij bent verdrietig he?’ kan daarom al zo fijn zijn. Door het te benoemen zorg je dat je kind weet dat je hem of haar ziet. Dat je ziet dat er iets aan de hand is. En misschien zit je er helemaal naast en is het geen verdriet, maar daar kom je ook alleen achter door erover te praten en dingen te benoemen. Want soms ziet het er uit als verdriet, maar is het boosheid. En reken maar dat dat dan naar voren komt als jij dat verkeerd benoemt. Geef emoties de ruimte, leer je kind dat het zijn gevoelens mag uiten en dat het ok is om te huilen en ook dat hij bij jou mag komen als hij troost wil of gewoon alleen maar iemand om even tegenaan te klagen. En ook al lijkt het verdriet soms zo groot over iets kleins, voor jouw kind is dat kleine vaak een groot deel van zijn hele wereld.. Zondag 8 november: leg je telefoon buiten je bereik Wordt dit voor jou een uitdaging of kun jij makkelijk een uurtje (of langer) zonder je telefoon? We hebben nou eenmaal ons hele leven in onze telefoon zitten tegenwoordig. Ik tenminste wel. Van allerlei to-do lijstjes tot het gedeelde boodschappenschappenlijstje voor ons gezin, van mijn mail tot alle contactinfo en bankzaken, noem maar op. Maar de vraag is, is het ook nodig dat je die telefoon dan iedere 7 minuten weer pakt om iets te bekijken? Onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat we gemiddeld zo’n zeven minuten onze telefoons kunnen laten liggen voordat we weer iets gaan bekijken. En dan, dat weet je waarschijnlijk ook uit ervaring, raak je door appjes en mailtjes en berichtjes afgeleid van wat je eigenlijk ging doen in de eerste plaats en ben je zo weer een kwartier verder. Tegelijkertijd lopen we door die constante digitale aanwezigheid het risico om de echte wereld om ons heen even te vergeten of daar minder aandacht voor te hebben. Betrap jij jezelf er soms ook op dat je ‘ja, aha’, hebt geantwoord naar je kind maar dat je eigenlijk geen idee had waar het over ging? Echte aandacht is voor kinderen belangrijk zodat ze zich gezien en gehoord voelen, dat ze weten dat je er echt voor hen bent. Dat je ook echt even kijkt en niet doet alsof. Geef je kinderen van jongs af aan mee dat zij belangrijker zijn dan je telefoon, hopelijk nemen ze dat mee in de tijd dat zij er ook eentje hebben en zorg je van jongs af aan voor een écht live verbinding met je kind. Een fijne week allemaal!
0 Comments
Leave a Reply. |