Wat zegt leeftijd nou helemaal?

Eind dit jaar word ik 40. Prachtig vind ik dat, het voelt toch een beetje als een mijlpaal. Natuurlijk vier je ieder jaar en toch voelt zo'n rond getal dan nét nog even feestwaardiger. Leeftijd zegt me niet zo veel, ik vind het sowieso lastig om leeftijden te schatten en 'je bent zo oud als je je voelt' spreekt me meer aan. 
 
Een cijfer
Want, wat zegt zo'n getalletje nou helemaal? Het geeft aan hoeveel jaar je hier op aarde rond loopt en dat is het wel zo'n beetje. Er hangt niet automatisch mensenkennis, intelligentie of wijsheid aan vast. De wijsheid groeit bij iedereen hopelijk wel met de jaren en toch is er geen zekerheid dat een ouder iemand nou persé zoveel meer weet dan een jonger iemand. 
 
Anyway, genieten doe je hopelijk sowieso, hoe oud je ook bent. Drie dames van ver in de zeventig die ik tegen kwam in de bus en lol hadden en giebelden alsof ze nog geen twintig waren, prachtig vind ik dat. Of het groepje vrouwen 'op leeftijd' laatst bij het Jordaanfestival. Ze waren groepsselfies aan het maken, superleuk.  Die waren hip! Toen we hen daarop aanspraken, bleek dat ze vooral mij en m'n vriendin op de foto hadden gezet. Het omdraaien van de camera wilde niet echt lukken. Ik heb een paar mooie foto's voor ze gemaakt. En lachen en dansen dat ze deden en een lol dat ze hadden. Je bent zo oud als je je voelt. 
 
Dat getal zegt niets, m'n leeftijd is een soort sticker, iets wat we gebruiken om een beter beeld te krijgen van wie je voor je hebt. En hoe vaak blijkt diegene toch heel anders dan dat jij in eerste instantie had gedacht na aanleiding van die sticker.
 
Doen alsof
Een vriendin van rond de veertig zei laatst tegen me dat het soms vreemd voelt dat ze de veertig is gepasseerd. 'Het lijkt wel alsof m'n man en ik een beetje meespelen in de wereld van de volwassenen terwijl we stiekem nog lekker kind zijn'. En zij sprak precies uit wat ik inderdaad ook soms voel. We 'doen' volwassen en zijn we het ook? En wat doet het er eigenlijk toe? Ik hoor soms vrouwen over hun mannen opmerken dat hij ook 'nog een kind is'. Alsof dat erg is! Hoe fijn is het om lekker jong te blijven in je doen en laten en te genieten van wat er langs komt? Het kinderlijke enthousiasme of lekker eens gek doen en doen wat er in je opkomt. Heerlijk om dat kinderlijke te behouden en gewoon lekker eens spontaan te dansen, een radslag te maken (oei die spierpijn de volgende dag haha) of te genieten van het moment. 
 
Je bent zo jong als je je voelt, fuck dat spiegelbeeld
En toch vraag ik het wel vaak: hoe oud ben jij? Vooral om mensen beter te kunnen plaatsen. En dan vergeet ik het weer, dus zo weinig doet het er blijkbaar toe. Geniet met iedere dag en never grow up, heerlijk toch?

​


​

---